یک روزمه کاری در یک یا نهایتا دو برگه A4 بایستی نوشته شود و تنها به عناوین و تخصص ها اشاره گردد.
یک روزمه کاری خوب بصورت کلی شامل موارد زیر می گردد:
اطلاعات فردی شامل نام و نام خانوادگی، آدرس، تاریخ تولد، شماره تلفن و ایمیل است.
استفاده از عکس در رزومه تابع قوانین کشورهاست. در برخی مانند انگلیس معمولا رزومه‌ها دارای عکس نیستند، ولی در کشورهای اروپایی مانند آلمان، فرانسه و بلژیک عکسی به اندازه عکس گذرنامه را در رزومه به کار می‌برند. در ایران هم به صورت پیش‌فرض اجباری بر عکس‌دار بودن رزومه وجود ندارد و این کار اختیاری است. معمولا کارفرما بنا به ضرورت پُست شغلی و نیازمندی‌های آن، در متن آگهی استخدام بر عکس‌دار بودن رزومه تأکید می‌کند. در هر حال اگر در رزومه‌ی خود از عکس استفاده می‌کنید، باید یک عکس پرسنلی با پوشش مناسب را انتخاب کنید.
سوابق تحصیلی خود را با ذکر رشته و محل اخذ مدرک فهرست کنید. حتی می‌توانید به نمرات فارغ‌التحصیلی خود نیز اشاره کنید، اما اگر نمرات‌تان چندان درخشان نیستند، از ذکر این مورد بپرهیزید.
در توضیح تجارب حرفه‌ای خود از کلماتی استفاده کنید که گویای اقدامات عملی شما هستند مانند: سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی کردن و توسعه دادن.
حتی کار کردن در فروشگاه، کافی‌شاپ یا رستوران نیازمند کار گروهی، ارائه‌ی خدمات باکیفیت به مشتری و برخورد سنجیده با شکایات است. پس اگر برای کار در چنین مکان‌هایی درخواست می‌دهید و سابقه‌ی کار در رستوران نیز دارید، نیازی نیست به تجربه‌ی وظایفی از قبیل پاک کردن میزها که جزو وظایف عادی و غیرمردمی (وظایفی که شامل تعامل با مشتری نیستند) یک پیشخدمت به شمار می‌روند اشاره کنید، مگر اینکه هدف‌تان مثلا کار کردن موقتی در رستوران به عنوان یک شغل پاره وقتِ فصلی باشد.
سعی‌تان این باشد که بین مهارت‌های‌‌تان با شغل درخواستی ارتباط برقرار کنید. مثلا اگر قصد دارید برای شغلی در حوزه‌ی امور مالی اقدام کنید، آگاه باشید که تمرکز مشاغل این حوزه بیشتر روی مهارت‌هایی مانند حسابرسی، تحلیل و حل مسئله قرار دارد. اما اگر برای شغل بازاریابی درخواست می‌فرستید، باید بیشتر روی فن مذاکره و مهارت‌های متقاعد کردن مشتری تمرکز کنید یا اگر هدف‌تان مدیریت یک فروشگاه خرده‌فروشی است، باید بدانید که مدیر فروشگاه باید علاوه بر تعهد کاری، در برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و هماهنگی امور نیز توانمند باشد.
این بخش باید مختصر و مفید نوشته شود. هرچه سن متقاضی بیشتر باشد، بخش سوابق حرفه‌ای در اولویت قرار می‌گیرد و به طور طبیعی از حجم و اهمیت بخش علاقه‌مندی‌ها کاسته خواهد شد.
فهرست علاقه‌مندی‌های‌تان را از طریق بولت‌گذاری (علامت گلوله) به انواع مختلف تقسیم کنید، مثلا «فعالیت‌های ورزشی» یا «سرگرمی‌های خلاقانه».
از ذکر موارد کلیشه‌ای مانند «معاشرت با دوستان» بپرهیزید.
روی سرگرمی‌های انفرادی و منفعلانه مانور ندهید، چرا که ممکن است فردی منزوی و غیراجتماعی به نظر برسید. اما اگر مثلا به «مطالعه» اشاره کردید، در ادامه یک یا چند کتاب مورد علاقه‌تان را نیز نام ببرید. برای روشن‌تر شدن اهمیت این نکته به مقایسه‌ی زیر توجه کنید:
طیف علاقه‌مندی‌های‌تان را به گونه‌ای تنظیم کنید که مبادا متعصب و انعطاف‌ناپذیر به نظر برسید. مثلا اگر علاقه‌مندی‌های‌تان فقط حول محور ورزش بچرخد، ممکن است کارفرما تصور کند که شاید نتوانید با مشتریانی که به ورزش علاقه‌مند نیستند، ارتباط برقرار کنید.
سرگرمی‌هایی که خیلی رایج نیستند، کمک می‌کنند متمایز به نظر برسید. مثلا چتربازی یا کوهنوردی این حس را منتقل می‌کند که قصد دارید خودتان را به چالش بکشید و قادر هستید در موقعیت‌های دشوار به خودتان تکیه کنید.
اگر علاقه‌مندی‌هایی دارید که با شغل درخواستی‌تان مرتبط هستند، حتما به این علاقه‌مندی‌ها اشاره کنید. مثلا علاقه‌مندی به امور جاری در شغل روزنامه‌نگاری یا علاقه‌مندی به خرید و فروش آزمایشی سهام برای فعالیت در بازار سرمایه، حائز اهمیت شناخته می‌شوند.
هر سابقه‌ای را که با ویژگی رهبری مرتبط است، از قلم نیندازید. مثلا از فردی که در گذشته کاپیتان تیم والیبال بوده است، انتظار می‌رود با مهارت‌هایی مانند هدایت و ترغیب اعضاء یا تصمیم‌گیری در شرایط دشوار آشنایی داشته باشد، یعنی دقیقا همان مهارت‌هایی که در بسیاری مشاغل دیگر ارزشمند تلقی می‌شوند. از جمله سایر سوابقی که با ویژگی رهبری در ارتباط هستند، می‌توان به نمایندگی شوراهای دانشجویی، ریاست تشکل‌های دانشجویی و رهبری گروه‌های پیشاهنگی اشاره کرد.
سایر سوابقی که از نشانه‌ی کار گروهی، سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی، متقاعد‌سازی و مذاکره در ارتباط باشند نیز قابل ذکر شمرده می‌شوند.
چند نمونه از مهارت‌هایی که معمولا در رزومه ذکر می‌شوند عبارتند از:
زبان‌های خارجی (تسلط متوسط به مکالمه‌ی زبان انگیلیسی یا تسلط ابتدایی به زبان فرانسه)
کامپیوتر: (تسلط متوسط به MS Access و Excel و آشنایی ابتدایی با طراحی وب‌سایت)
رانندگی: (گواهینامه پایه‌ی یکم)
بسیاری از کارفرمایان در مرحله‌ی دریافت رزومه به بخش معرف توجه زیادی نشان نمی‌دهند. بنابراین اگر فضای کافی برای پرداختن به این بخش ندارید و کارفرما نیز به طور مشخص به لزوم معرف اشاره‌ای نکرده است، می‌توانید از این بخش صرف نظر کنید یا یادآور شوید که «مشخصات معرف‌ها در صورت لزوم تقدیم خواهد شد».
معمولا اعلام دو معرف کافی است: یک معرف تحصیلی (شاید استاد راهنمای پروژه) و یک معرف شغلی (شاید یکی از کارفرمایان قبلی)